„Dzieje grzechu” to powieść Stefana Żeromskiego wydana w 1908 roku. Wcześniej, w latach 1906-1908, ukazywała się ona w odcinkach w „Nowej Gazecie”. Dzieło jest określane mianem „powieści seksualnej” lub „kolejowego romansu”. Powieść ze względu na swoją tematykę wzbudzała wiele kontrowersji zarówno wśród czytelników jak i krytyków literackich. „Dzieje grzechu” to historia człowieka zniewolonego, którego grzech prowadzi do totalnego upadku, bez możliwości ponownego powstania. Stefan Żeromski skupia się na portrecie psychologicznym. Opisuje wewnętrzne przeżycia głównej bohaterki – Ewy Pobratyńskiej. Stefan Żeromski ukazuje zawikłane losy kobiety, która wskutek porzucenia przez ukochanego popada w depresję i się stacza. Od tej pory jej życie zmierza w niewłaściwym kierunku. Morduje swoje dopiero co narodzone dziecko, spotyka się z podejrzanymi mężczyznami, a potem zostaje prostytutką. Na końcu ginie, zamordowana przez kochanka. Powieść „Dzieje grzechu” Stefana Żeromskiego była ekranizowana w 1911, 1918, 1933 i 1975 roku.